Wszyscy ruszyliśmy w stronę samochodów którymi pojechaliśmy do centrum. Znaleziono zwłoki młodej kobiety. Po niecałych piętnastu minutach byliśmy u celu. Denatka leżała w środku jednego z najdroższych sklepów odzieżowych w okolicy.
-Nie udane zakupy? - spytałam wysiadając z pojazdu. Wokół denatki były porozrzucane torby z ciuchami
- Chyba tak - wtrąciła Arabella.
Cały zespół wszedł na miejsce zbrodni które zostało oznaczone żółtą, policyjną taśmą. Wokół niej powoli zbierały się tłumy gapiów którzy zapewnie nigdy nie widzieli osoby martwej. Założyłam na ręce parę lateksowych rękawiczek i rozpoczęłam przeszukanie w celu znalezienia jakichkolwiek dokumentów które pozwolą nam ustalenie tożsamości nieznajomej kobiety. Ale jak na złość nic nie było. Jedyne co było przy ofierze to banknoty którymi płaciła.
-Można wykluczyć motyw rabunkowy, całe 400 dolarów zostało.- wyciągnęłam i pokazałam wszystkim znalezioną gotówke.
-Czyli motyw rabunkowy odpada. Popatrzcie! - Tommy wskazał palcem na ranę znajdującą się na ciele kobiety - Jedna, precyzyjna rana i jest trup.
Nie zgadzałam się z tym. Nawet taka rana nie pozwala na wykrwawienie, nie w takim krótkim czasie.
-Pomóżcie mi ją odwrócić. Chcę ją dokładnie obejrzeć
Niemiec z Irlandczykiem powoli próbowali obrócić ciało.
-Czegoś konkretnie szukasz? - zapytał Hickman
-Tak, coś mi tutaj nie gra. Przecież nie wykrwawiła by się w ciągu 2 godzin, zbyt mała rana.- powiedziałam otwarcie co mi chodzi po głowie.
Chłopaki odwrócili ciało tak jak prosiłam. I miałam rację.
-Bingo! - oznajmiłam patrząc na plecy denata które zostało dźgnięte kilkanaście razy - dokładnie 21 ran - szybko policzyłam
-Jakiś sadysta? - Eva była szokowana tym widokiem
-Najprawdopodobniej - Arabella nie miała żadnych wątpliwości.
-Dobra, czyli wiemy na czym stoimy. Eva, razem z Arabellą popytajcie ludzi może ktoś coś widział.Tommy ty odwiedź kostnice, niech patolog sprawdzi ciało jak najszybciej. Sebastian sprawdzisz tą kobietę w bazach danych. Natomiast ja, Hickman i Sidorov pojedziemy do biura żeby poinformować szefostwo o tym że najprawdopodobniej mamy doczynienia z przestępstwem na skalę Europejską - major każdemu rozdzielił zadania i razem z pozostałymi poszliśmy do samochodu.
Droga do celu nie zajęła dużo czasu.Już po niecałych 10 minutach byliśmy gotowi. Usiedliśmy przy tym wielkim stole i czekaliśmy aż szefostwo będzie gotowe na połączenie
-Mamy jeszcze chwilę. Może opowiesz nam trochę o sobie?- major Daniel uśmiechnął się.
-Co chcecie wiedzieć?- spytałam konkretnie
-Wszystkiego. Czym się zajmowałaś przed MTK - podsumował Carl przeglądając w międzyczasie jakieś dokumenty.
-Moje życie było nudne, siedziałam z chłopakiem całymi dniami i czekałam na cud. Brat się odwrócił a rodzice zmarli bo byli handlarzami narkotyków.Jednym słowem cudownie - nie było mi łatwo mówić o czymś takim. Nikomu by nie było.
Naszą rozmowę przerwał sygnał dochodzący z kwatery głównej "36" Po chwili na wielkim ekranie wiszący obok pojawił się obraz z połączeniem z kwatery głównej.
-Dorn. Mamy kłopot- major nie przebierał w słowach.
-Jaki? - za panem Dorn stało jeszcze dwóch ludzi którzy uważnie przysłuchiwali się rozmowie
-Prawdopodobnie na terenie Europy grasuje nowy seryjny zabójca - powiedziałam wstając z miejsca
-Są jakieś dowody na to? - tym razem głos zabrała nieznajoma pani która też uczestniczyła w tej wideokonferencji
Widziałam że miała mroczne spojrzenie. Ale nie dałam się tak łatwo podejść.
-Nie, ale nasza ofiara miała aż 21 ran kłutych na plecach. Nikt normalny nie zabił by tak w ten sposób. Tylko seryjni zabójcy tak robią.
-I wyciągneliście tą hipotezę bez żadnych bezpodstawnych argumentów - ta nieznajoma dwójka naprawdę zaczyna działać na nerwach. Najpierw ona a teraz on?
W pewnej chwili rozdzwonił się telefon Carla. Po uzyskaniu informacji od reszty mieliśmy więcej informacji. Znana była tożsamość martwej kobiety. Stanowa pani prokurator Katja Simons. Była mężatką mieszkająca z mężem w Stanach a tutaj przyleciała odpocząć.
-Mamy tożsamość ofiary. To stanowa prokurator-udostępniłam wszystkim zdjęcie które przysłał Sebastian. - Możliwe ze to mogła być zemsta za wyrok jednego ze skazanych przez nią.
Odsunęłam się do tyłu dając pozostałym pole do popisu. Nie miałam ochoty na kolejne docinki.
-Przejrzyjcie wszystkich skazanych z ostatnich 15
latach. Jak tylko będzie jakiś punkt zaczepienia poinformujcie i nas.- połączenie zostało zakończone
Dobrze ze szybko zakończyła się ta rozmowa.Nie zniosłabym ich dłużej zachowania.
-Poszukajcie informacji o skazanych. Nie wykluczone że ktoś wyszedł na wolność i chciał się zemścić. Ja zadzwonie po resztę. - major zrobił to co należało i poszedł do swojego gabinetu
Razem z Hickmanem przez ponad godzinę przeglądaliśmy każdy szczegół, każdy skrawek papieru. Pani prokurator miała bardzo ciekawą karierę. Po roku od zakończenia studiów prawniczych pierwszą sprawą jaką się zajęła to sprawa niejakiego Siergieja Rakowskiego.
-Miała ciekawych więźniów. Prawie samych sadystów - podsumowałam
-Wszyscy mogli jej grozić.
-Ale zobacz. Nasza ofiara miała 21 ran kłutych. Zajmowała się też sprawą rosyjskiego sadysty Igora Czajki - pokazałam zdjęcie bandyty - który zabijał prawie identyczny sposób. Pierwsza ofiara miała tyle samo ran. To nie może być przypadek
-To gdzie jest teraz ten Czajka teraz przebywa - widać było że Carl miał jakiś plan.
-Nie żyje.- o mało nie upuściłam akt. - Zmarł niecałe dwa lata temu.
-Czyli co, mamy doczynienia z jakąś sektą?
-Możliwe.
Nie nawidziłam sekt. Mimo że w dzieciństwie należałam do jednej z nich, czułam obrzydzenie. Chciałam się przypodobać chłopakowi który tam był. Tylko z tego powodu dołączyłam do nich
-Trzeba zawiadomić resztę.- szybko pobierałam rozrzucone papiery i skierowałam się do biura majora, może jeszcze nie wyszedł
W drodze do biura rozdzwoniła się moja komórka. Szybko wyciągnęłam ją z tylnej kieszeni. Na ekranie pojawił się napis NUMER ZASTRZEŻONY. Odebrałam ale nie wiedziałam co mnie czeka.
-Słucham?
-Witam pani sierżant, widzę że robisz postępy w swojej karierze. Ale nie na długo. Zniszczę cię.- w głosie rozmówcy było można wyczuć
-Kto mówi?
-Będziesz cierpieć i to bardzo - połączenie zostało zakończone
Nie przejmowałam się tą groźbą za bardzo. To nie jest pierwsza groźba która jest skierowana w moją osobę. Ale skąd wiedział że moja kariera się zmieniła?
-Czy mogę?- grzecznie zapukałam w drzwi
-Tak, oczywiście. Czy coś się stało? - zapytał patrząc na mnie
Nie wiedziałam czy powiedzieć o tym telefonie komukolwiek. Weszłam po cichu do gabinetu
-Razem z Hickmanem znaleźliśmy więcej informacji które pomogą w odnalezieniu sprawcy. Prokurator miała ciekawą przeszłość. Skazała mnóstwo statystów - położyłam na biurku akta niektórych więźniów skazanych przez zmarłą - jej śmierć jest bardzo podobna do mordercy którego skazała.
-Igor Czajka. Seryjny morderca z Moskwy - major chyba go nie znał - zabił 5 kobiet. Wszystkie zostały zaciągniętę do pobliskiego parku, dźgnięte dokładnie 21 razy i tak okaleczone że nie dało się ich zidentyfikować - major czytał słowo w słowo ze sprawozdania rosyjskich policjantów. - Przecież on nie żyje, jak mógł zabić?
-Fakt, nie żyje ale może być to ktoś z jego najbliższego otoczenia albo w najgorszym przypadku ktoś z sekty. Mogła być to
Ciężko mi przeszło przez gardło słowo "sekta"
-Dobrze, jutro na zebraniu o wszystkim pogadamy. Teraz wracaj do domu - wstał i poklepał mnie po ramieniu - to był ciężki dzień. - dokończył po czym wyszedł w nieznanym kierunku.
Nie rozmyślałam zbyt długo. Ruszyłam do swojego motoru który stał na służbowym parkingu. Zjechałam windą na sam dół, wysiadłam z windy i usiadłam na pojeździe. Przekręciłam
kluczyk w stacyjce i odjechałam w kierunku swojego apartamentu. Podczas podróży odkrywałam nocne życie w Hadze. Zatrzymałam się przy dużym domu z ogródkiem. Wszystko to załatwił mój chłopak. Odstawiłam motor na miejsce i weszłam do mieszkania. Był jak z bajki. Na samym wejściu można było zobaczyć kuchnię oraz duży salon. Piętro wyżej znajdowały się dwie łazienki oraz siłownia. Szybko przebrałam się w ciuchy do biegania i zaczęłam ćwiczyć na bieżni. Musiałam zapomnieć trochę o tej sprawie i tym telefonie. Od treningu oderwał mnie telefon. Szybko zeszłam z urządzenia w poszukiwaniu telefonu. Znałam go kieszeni spodni. Na ekranie znów pojawił się napis NUMER ZASTRZEŻONY. Tym razem też odebrałam bez żadnego wahania.
-Słucham - nacisnęłam zieloną słuchawkę
-Witam znów, pani sierżant. Widzę że nie przejełaś się moim ostatnim telefonem, więc ostrzegam. Zostaw to śledztwo albo ktoś dołączy do pani prokurator - połączenie znów zostalo przerwane.
Tym razem nie mogłam nie przejmować tymi groźbami. Jedno jest pewne - ktoś mnie obserwuje
***************************************
No i drugi rozdział poszedł! Wiem że ponad miesiąc ale wiecie, szkoła, nauka, szkoła i tak dalej:( Ale wróciłam:3 Trójka już prawie w korekcie :) Mam nadzieje że się podoba :)
*Każde nowe wyświetlenie daje mi większą motywacje!
*Każdy komentarz daje mi jeszcze większą motywacje!
*Każde obserwowanie daje niesamowicie największą motywacje!
A i bym zapomniałam, zapraszam do mojej koleżanki na bloga, naprawde warto!
http://be-normal-and-paranormal.blogspot.com/
//Sandra
-Nie udane zakupy? - spytałam wysiadając z pojazdu. Wokół denatki były porozrzucane torby z ciuchami
- Chyba tak - wtrąciła Arabella.
Cały zespół wszedł na miejsce zbrodni które zostało oznaczone żółtą, policyjną taśmą. Wokół niej powoli zbierały się tłumy gapiów którzy zapewnie nigdy nie widzieli osoby martwej. Założyłam na ręce parę lateksowych rękawiczek i rozpoczęłam przeszukanie w celu znalezienia jakichkolwiek dokumentów które pozwolą nam ustalenie tożsamości nieznajomej kobiety. Ale jak na złość nic nie było. Jedyne co było przy ofierze to banknoty którymi płaciła.
-Można wykluczyć motyw rabunkowy, całe 400 dolarów zostało.- wyciągnęłam i pokazałam wszystkim znalezioną gotówke.
-Czyli motyw rabunkowy odpada. Popatrzcie! - Tommy wskazał palcem na ranę znajdującą się na ciele kobiety - Jedna, precyzyjna rana i jest trup.
Nie zgadzałam się z tym. Nawet taka rana nie pozwala na wykrwawienie, nie w takim krótkim czasie.
-Pomóżcie mi ją odwrócić. Chcę ją dokładnie obejrzeć
Niemiec z Irlandczykiem powoli próbowali obrócić ciało.
-Czegoś konkretnie szukasz? - zapytał Hickman
-Tak, coś mi tutaj nie gra. Przecież nie wykrwawiła by się w ciągu 2 godzin, zbyt mała rana.- powiedziałam otwarcie co mi chodzi po głowie.
Chłopaki odwrócili ciało tak jak prosiłam. I miałam rację.
-Bingo! - oznajmiłam patrząc na plecy denata które zostało dźgnięte kilkanaście razy - dokładnie 21 ran - szybko policzyłam
-Jakiś sadysta? - Eva była szokowana tym widokiem
-Najprawdopodobniej - Arabella nie miała żadnych wątpliwości.
-Dobra, czyli wiemy na czym stoimy. Eva, razem z Arabellą popytajcie ludzi może ktoś coś widział.Tommy ty odwiedź kostnice, niech patolog sprawdzi ciało jak najszybciej. Sebastian sprawdzisz tą kobietę w bazach danych. Natomiast ja, Hickman i Sidorov pojedziemy do biura żeby poinformować szefostwo o tym że najprawdopodobniej mamy doczynienia z przestępstwem na skalę Europejską - major każdemu rozdzielił zadania i razem z pozostałymi poszliśmy do samochodu.
Droga do celu nie zajęła dużo czasu.Już po niecałych 10 minutach byliśmy gotowi. Usiedliśmy przy tym wielkim stole i czekaliśmy aż szefostwo będzie gotowe na połączenie
-Mamy jeszcze chwilę. Może opowiesz nam trochę o sobie?- major Daniel uśmiechnął się.
-Co chcecie wiedzieć?- spytałam konkretnie
-Wszystkiego. Czym się zajmowałaś przed MTK - podsumował Carl przeglądając w międzyczasie jakieś dokumenty.
-Moje życie było nudne, siedziałam z chłopakiem całymi dniami i czekałam na cud. Brat się odwrócił a rodzice zmarli bo byli handlarzami narkotyków.Jednym słowem cudownie - nie było mi łatwo mówić o czymś takim. Nikomu by nie było.
Naszą rozmowę przerwał sygnał dochodzący z kwatery głównej "36" Po chwili na wielkim ekranie wiszący obok pojawił się obraz z połączeniem z kwatery głównej.
-Dorn. Mamy kłopot- major nie przebierał w słowach.
-Jaki? - za panem Dorn stało jeszcze dwóch ludzi którzy uważnie przysłuchiwali się rozmowie
-Prawdopodobnie na terenie Europy grasuje nowy seryjny zabójca - powiedziałam wstając z miejsca
-Są jakieś dowody na to? - tym razem głos zabrała nieznajoma pani która też uczestniczyła w tej wideokonferencji
Widziałam że miała mroczne spojrzenie. Ale nie dałam się tak łatwo podejść.
-Nie, ale nasza ofiara miała aż 21 ran kłutych na plecach. Nikt normalny nie zabił by tak w ten sposób. Tylko seryjni zabójcy tak robią.
-I wyciągneliście tą hipotezę bez żadnych bezpodstawnych argumentów - ta nieznajoma dwójka naprawdę zaczyna działać na nerwach. Najpierw ona a teraz on?
W pewnej chwili rozdzwonił się telefon Carla. Po uzyskaniu informacji od reszty mieliśmy więcej informacji. Znana była tożsamość martwej kobiety. Stanowa pani prokurator Katja Simons. Była mężatką mieszkająca z mężem w Stanach a tutaj przyleciała odpocząć.
-Mamy tożsamość ofiary. To stanowa prokurator-udostępniłam wszystkim zdjęcie które przysłał Sebastian. - Możliwe ze to mogła być zemsta za wyrok jednego ze skazanych przez nią.
Odsunęłam się do tyłu dając pozostałym pole do popisu. Nie miałam ochoty na kolejne docinki.
-Przejrzyjcie wszystkich skazanych z ostatnich 15
latach. Jak tylko będzie jakiś punkt zaczepienia poinformujcie i nas.- połączenie zostało zakończone
Dobrze ze szybko zakończyła się ta rozmowa.Nie zniosłabym ich dłużej zachowania.
-Poszukajcie informacji o skazanych. Nie wykluczone że ktoś wyszedł na wolność i chciał się zemścić. Ja zadzwonie po resztę. - major zrobił to co należało i poszedł do swojego gabinetu
Razem z Hickmanem przez ponad godzinę przeglądaliśmy każdy szczegół, każdy skrawek papieru. Pani prokurator miała bardzo ciekawą karierę. Po roku od zakończenia studiów prawniczych pierwszą sprawą jaką się zajęła to sprawa niejakiego Siergieja Rakowskiego.
-Miała ciekawych więźniów. Prawie samych sadystów - podsumowałam
-Wszyscy mogli jej grozić.
-Ale zobacz. Nasza ofiara miała 21 ran kłutych. Zajmowała się też sprawą rosyjskiego sadysty Igora Czajki - pokazałam zdjęcie bandyty - który zabijał prawie identyczny sposób. Pierwsza ofiara miała tyle samo ran. To nie może być przypadek
-To gdzie jest teraz ten Czajka teraz przebywa - widać było że Carl miał jakiś plan.
-Nie żyje.- o mało nie upuściłam akt. - Zmarł niecałe dwa lata temu.
-Czyli co, mamy doczynienia z jakąś sektą?
-Możliwe.
Nie nawidziłam sekt. Mimo że w dzieciństwie należałam do jednej z nich, czułam obrzydzenie. Chciałam się przypodobać chłopakowi który tam był. Tylko z tego powodu dołączyłam do nich
-Trzeba zawiadomić resztę.- szybko pobierałam rozrzucone papiery i skierowałam się do biura majora, może jeszcze nie wyszedł
W drodze do biura rozdzwoniła się moja komórka. Szybko wyciągnęłam ją z tylnej kieszeni. Na ekranie pojawił się napis NUMER ZASTRZEŻONY. Odebrałam ale nie wiedziałam co mnie czeka.
-Słucham?
-Witam pani sierżant, widzę że robisz postępy w swojej karierze. Ale nie na długo. Zniszczę cię.- w głosie rozmówcy było można wyczuć
-Kto mówi?
-Będziesz cierpieć i to bardzo - połączenie zostało zakończone
Nie przejmowałam się tą groźbą za bardzo. To nie jest pierwsza groźba która jest skierowana w moją osobę. Ale skąd wiedział że moja kariera się zmieniła?
-Czy mogę?- grzecznie zapukałam w drzwi
-Tak, oczywiście. Czy coś się stało? - zapytał patrząc na mnie
Nie wiedziałam czy powiedzieć o tym telefonie komukolwiek. Weszłam po cichu do gabinetu
-Razem z Hickmanem znaleźliśmy więcej informacji które pomogą w odnalezieniu sprawcy. Prokurator miała ciekawą przeszłość. Skazała mnóstwo statystów - położyłam na biurku akta niektórych więźniów skazanych przez zmarłą - jej śmierć jest bardzo podobna do mordercy którego skazała.
-Igor Czajka. Seryjny morderca z Moskwy - major chyba go nie znał - zabił 5 kobiet. Wszystkie zostały zaciągniętę do pobliskiego parku, dźgnięte dokładnie 21 razy i tak okaleczone że nie dało się ich zidentyfikować - major czytał słowo w słowo ze sprawozdania rosyjskich policjantów. - Przecież on nie żyje, jak mógł zabić?
-Fakt, nie żyje ale może być to ktoś z jego najbliższego otoczenia albo w najgorszym przypadku ktoś z sekty. Mogła być to
Ciężko mi przeszło przez gardło słowo "sekta"
-Dobrze, jutro na zebraniu o wszystkim pogadamy. Teraz wracaj do domu - wstał i poklepał mnie po ramieniu - to był ciężki dzień. - dokończył po czym wyszedł w nieznanym kierunku.
Nie rozmyślałam zbyt długo. Ruszyłam do swojego motoru który stał na służbowym parkingu. Zjechałam windą na sam dół, wysiadłam z windy i usiadłam na pojeździe. Przekręciłam
kluczyk w stacyjce i odjechałam w kierunku swojego apartamentu. Podczas podróży odkrywałam nocne życie w Hadze. Zatrzymałam się przy dużym domu z ogródkiem. Wszystko to załatwił mój chłopak. Odstawiłam motor na miejsce i weszłam do mieszkania. Był jak z bajki. Na samym wejściu można było zobaczyć kuchnię oraz duży salon. Piętro wyżej znajdowały się dwie łazienki oraz siłownia. Szybko przebrałam się w ciuchy do biegania i zaczęłam ćwiczyć na bieżni. Musiałam zapomnieć trochę o tej sprawie i tym telefonie. Od treningu oderwał mnie telefon. Szybko zeszłam z urządzenia w poszukiwaniu telefonu. Znałam go kieszeni spodni. Na ekranie znów pojawił się napis NUMER ZASTRZEŻONY. Tym razem też odebrałam bez żadnego wahania.
-Słucham - nacisnęłam zieloną słuchawkę
-Witam znów, pani sierżant. Widzę że nie przejełaś się moim ostatnim telefonem, więc ostrzegam. Zostaw to śledztwo albo ktoś dołączy do pani prokurator - połączenie znów zostalo przerwane.
Tym razem nie mogłam nie przejmować tymi groźbami. Jedno jest pewne - ktoś mnie obserwuje
***************************************
No i drugi rozdział poszedł! Wiem że ponad miesiąc ale wiecie, szkoła, nauka, szkoła i tak dalej:( Ale wróciłam:3 Trójka już prawie w korekcie :) Mam nadzieje że się podoba :)
*Każde nowe wyświetlenie daje mi większą motywacje!
*Każdy komentarz daje mi jeszcze większą motywacje!
*Każde obserwowanie daje niesamowicie największą motywacje!
A i bym zapomniałam, zapraszam do mojej koleżanki na bloga, naprawde warto!
http://be-normal-and-paranormal.blogspot.com/
//Sandra
